شهرکی در فارس و مرکز حکومتیِ یکی از پنج بخش این استان در دوره ساسانیان . نام شهر برگرفته از بَیْ ـ شاپور در فارسی میانه به معنای «خدایگان شاپور» است (زوندرمان) و بعید می نماید که وِه ـ شاپور ، که در شهرستانهای ایرانشهر آمده است ، درست باشد (مارکوارت) . نام این شهر در تواریخ و متون مختلف اسلامی به صورتهای سابور (اصطخری ، ابن حوقل ، یاقوت حموی ) ، بشاور ( حدودالعالم ، حمدالله مستوفی)، بشاپور، شاپور و بشاوور (ابن بلخی) ضبط شده است .
ادامه مطلب
درباره این سایت